نوشته ی شماره ۴ (اردیبهشت)

(و إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ)

شکوفه های سیب کم کم باز می شوند زمین رنگ و بویی دیگر دارد روزهای بهار که بلند ترمی شوند.

 طعم گرم خورشید را بیشتر حس می کنند ، باران های بهاری زمین را پاک می کند قطرات باران در  

 آسمان شکسته شده و رنگین کمان آسمان را دلربا می کند ولی کسی به رنگین کمان توجه ندارد  

 حق هم دارند سبزی برگ درختان٬ قرمزی گل سرخ٬ زردی نور خورشید روی زمین و در دید همه قد 

 علم کرده اند و حواسمان بیشتر به زمین است تا به آسمان. بیشتر دقت می کنم مشامم بوی بسیار  خاصی را احساس می کند در این فکرم که چه چیز حس بویایی مرا به بازی گرفته؟ بوی گیاهان  بهاری مانع تشخیص دقیق می شود ولی حدس هایی زدم باید بوی بهار نارنج باشد بله. فصل بهار  نارنج است. درختان پر برگ شده اند و لباس زیبا به تن کرده اند زمین سبزه پوشیده شکوفه های  نارنج و گل ها سینه های خود را می گشایند همانند کسی که گمشده ی خود را می یابد به  استقبال می روند باران زمین را پاک می کند نسیم محیط اطراف را به رایگان با بوی بهار نارنج و گل  ها خوشبو می کند زمین به استقبال می رود گل ها به استقبال می روند همه برای استقبال آماده  شده اند...  

ولی من نمی دانم....  

اتفاق مهمی قرار است رخ دهد شنیده ام بهشت قرار است بر روی زمین اردو بزند.  

ماه اردی بهشت در راه است. گوشه ای خیلی خیلی کوچک از بهشت جاویدان که ایزد باری تعالی وعده اش را به صالحان خود داده است اکنون این نشانه کوچک عظمت بهشت را به رخ ما می کشد ....  

به راستی ما چقدر به استقبال بهشت رفته ایم ....

یادمان باشد همانطور که روی زمین راه می رویم حواسمان به آسمان نیز باشد نکند زیبایی زمین ما را از آسمان دور کند.   

خدایا کمکم کن تا ازکنارنشانه هایت بدون تفکر رد نشود. (آمین) 

‹در زمین نشانه هایی است برای گروهی که تفکر می کنند›